Festival je trajao od 17. do 21. septembra. U sesiji posvećenoj Sarajevu pod nazivom “Sarajevo mon amour”, dr. Ismet Ovčina je imao izlaganje u kojem je govorio o Sarajevu kao gradu kulture. Tom prilikom je rekao: “Grad je bogat muzejima i nacionalnim spomenicima kulture (…). Tu su i Biblioteke, od kojih je najpoznatija NUBBiH koja čuva razna raritetna izdanja u okviru svojih specijalnih kolekcija a koja govore o tradiciji i kulturi zajedničkog života kroz vijekove tj. multinacionalnosti, multireligioznosti, i multikulturalnosti.”

Koristeći priliku da predstavi kulturna dešavanja u Sarajevo, dr. Ovčina je istakao: “Poruka obilježavanja stogodišnjice Prvog svjetskog rata iz Sarajeva je bila: stoljeće mira nakon stoljeća rata. Ove je godine u Sarajevu obilježena 100-ta godišnjica od početka 1. svjetskog rata uz prigodne programe, a centralni događaj je bio nastup Bečke filharmonije u netom obnovljenoj Vijećnici. Inače, u zgradi Vijećnice, koja je uništena zapaljivim projektilima 25.-26. avgusta 1992. godine, bila je smještena Nacionalna i univerzitetska biblioteka Bosne i Hercegovine. Razaranjem Vijećnice, plamenom je nepovratno uništeno 90% fundusa to jeste oko 2 miliona bibliotečkih jedinica kojim je raspolagala ova Biblioteka.”

Svoje obraćanje završio je riječima: “U pjesmi poznatog kantautora Kemala Montena „Sarajevo ljubavi moja“, koja je postala himna grada, u svakoj se riječi i strofi može osjetiti iskrena i istinska ljubav prema gradu, jer Sarajevo je grad koji se voli. Sarajevo je grad koji ima dušu!”

{gallery}Napulj{/gallery}